نعیمه زمانی - اتاقی شبیه به یک موزه دارد، موزه ای از جانوران و حشرات که هریک تاریخچه و داستانی دارد؛ از انواع عنکبوت ها گرفته تا پوست شکم تمساح که در گوشه ای از اتاق خودنمایی می کند.
بعضی از آن ها مسیر دوری را طی کرده اند تا به اینجا رسیده اند. همه این نمونه های «تاکسی درمی» که فن نگهداری درازمدت پیکر حیوانات است، از سوی عماد غیور مبرهن، نوجوان موفق و علاقه مند به جانوران و حشرات، تهیه شدهاند.
علاقه ی زیاد به زیست شناسی
از عماد می خواهیم از خودش و علاقه اش بگوید. با آرامش خاصی چنین آغاز می کند:
پدرم پزشک است و زمانی که به همراه مادرم برای تحصیل در انگلیس زندگی می کردند ، در سال٨٢ به دنیا آمدم. پس از آنکه پدرم تخصص خود را در زمینه ی تغذیه گرفت، به مشهد آمدیم.
دوران مدرسه به زیست شناسی علاقه مند بودم . هرچه به دست می آوردم درون تار عنکبوت قرار می دادم تا بفهمم با این کار چه اتفاقی می افتد.
حتی زمانی که برای تفریح به پارک می رفتم، به دنبال حشرات می گشتم.
ورود به دنیای پژوهش ها
این پژوهشگر نوجوان درباره ی حضورش در مسابقات پژوهشی می گوید:
اولین بار که در مسابقات جابربن حیان دوره ی ابتدایی مقامی دریافت نکردم، کمی ناامید شدم. با این حال، سال بعد به دلیل علاقه ام به عنکبوت ها به تحقیق و جمع آوری اطلاعات در این حوزه پرداختم و این بار طرحم به مرحله ی ناحیه راه یافت اما قبول نشدم.
تلاشم را بیشتر کردم و طرحی درباره ی تشریح خرگوش و مدل سازی از استخوان آن ارائه کردم. این طرح در مرحله ی استانی قبول شد اما به مرحله ی کشوری راه نیافت.
باز هم به راهم ادامه دادم. این شکست ها نه تنها من را خسته نکرد بلکه باعث شد با جدیت کار کنم و در کلاس چهارم با ٢ طرح در مسابقه شرکت کنم.
یکی از طرح ها مربوط به تشخیص آنتی اکسیدان ریحان سبز و ریحان بنفش بود و طرح دوم به تشریح جنین موش به صورت ظریف می پرداخت و با رنگ شدن به وسیله ی یک محلول، قابلیت مصرف آزمایشگاهی نیز داشت.
از آنجایی که بر اساس مقررات مسابقه، هر دانش آموز اجازه داشت فقط یک طرح ارائه کند، داوران طرح تشریح موش را انتخاب کردند اما متأسفانه نمونه گم شد و به داوری استانی نرسید.
علاقه مندی به نانو
از اواخر سال چهارم دبستان به «نانو» علاقه مند شدم. در این راه، از پدر و همچنین استادان دیگر دانشگاه نکاتی را آموختم.
سال ششم طرح مربوط به مسابقه ام را به سمت «نانو» بردم و «کوتوله های اعجاب انگیز» را ارائه دادم. برای ارائه ی این طرح، درباره ی بیماری های مختلف جهان تحقیق کردم.
آن زمان بیماری هپاتیت نوع C نهمین بیماری کشنده جهان بود. به همین دلیل، ماده ی ضدعفونی کننده ای ساختم که در بیمارستان ها استفاده شود.
پزشکان قدیم برای ضدعفونی کردن از نقره استفاده می کردند و من با استفاده از نیترات نقره، ویتامین C و ژلاتین، توانستم ماده ی ضدعفونی کننده ای بسازم.
ویژگی خوب این طرح طبیعی بودن و استفاده از مواد سبز بود، به این معنا که به فضای سبز و طبیعت آسیبی نمی رساند.
نخستین فردی بودم که در دنیا با این ماده، چنین چیزی ساختم و تأییدیه ی آن را هم از دانشگاه فردوسی گرفتم.
با این طرح، در مسابقه ی جابربن حیان شرکت کردم و طرحم به مرحله ی کشوری راه یافت و توانستم رتبه ی ممتاز را کسب کنم.
سال هفتم نیز در مسابقات آزمایشگاهی حضور یافتم و سال هشتم هم با یک طرح نانوی دیگر در جشنواره ی خوارزمی شرکت کردم و در ناحیه قبول شدم.
رؤیایی که شکل واقعیت گرفت
عماد مجموعه ای از جانوران و حتی گیاهان دارد و تاکنون ٨ نمونه مار، ٣٧ نمونه بندپای خشک شده شامل پروانه ها، تیره ملخ ها و عنکبوت ها، ٨ نمونه ستاره ی دریایی، ١١٢ نمونه صدف و ١١١ نمونه گیاه هرباریوم جمع آوری کرده است.
همچنین ٢۶٣ نمونه سنگ شامل فسیل و سنگ قیمتی دارد. او به این موارد بسنده نکرده و ٢١۴ نمونه تمبر، ١١۵ قوطی کبریت، ٧٠ نمونه سکه و ٢۴ نمونه اسکناس گردآوری کرده است.
این نوجوان کوشا نه تنها در زمینه ی علم موفق است بلکه به ورزش هم علاقه دارد.
او می گوید: در زمینه ی ورزش، دوومیدانی و پینگ پنگ کار کرده ام و چند رتبه ی اول و دوم دارم. علاوه بر این، تا قبل از کلاس هفتم به کلاس های ژیمناستیک و همچنین حفظ قرآن هم رفته ام.
قرآن راز و رمزهایی دارد که هنوز کسی به آن نرسیده است. کاری که من می کنم تحقیق است و از این کار لذت می برم و با گشت در طبیعت، به دنبال کشف راز و رمزهای قرآن هستم.
در واقع، من علاقه ام را پیدا کرده ام و با جدیت آن را دنبال خواهم کرد.